17 Ocak 2010 Pazar

Haşim Arıkan..

İnsan herseyi bırakıp gitmeyi istediğinde kendin yazılara,siirlere,filmlere vurur ya hani..
kendini arasın yanlızlığın içinde..belki bir şiir de belki bir yazı da..
işte öyle bir anda Haşim Arıkan'ın yazılarına rastladım..Sözcüklerle anlatamayacağım,duygu yüklü bulunan durumu yada hissettiği anı sözcüklere yansıtan yazılar..
okurken içinde ya kendimi buluyordum yada bulunduğum dünyadan uzaklaşıyordum..
Gerçekte isteyipte yapamamış olduğum seyi bir kaç dakikalığına da olsa yapabiliyor olmak:)
Burdan da Haşim Arıkan'ın yazılarını sık sık paylaşıyorum..
Tekrardan bir yazısı daha dikkatimi çekti.Aldı ve götürdü beni bilmeediğim bir yerlere...
Kendisine çok teşekkür ediyorum yazılarını bizlerle paylaştığı için..

Hiçliğe Uyandım Bu Sabah

Hiçliğe uyandım bu sabah.
Dokundurtmadım hayatı kendime.
Bir ben vardı bugün sadece yanımda.
Başbaşaydık onunla.
Zihnimdeki hazır sözcüklere hiç dokunmadan, özgürce konuştuk, belki de yıllar sonra.

Hiçliğime sokuldum bu sabah.
Ne herşeye uygun nedenlere bulandım.
Ne de bir neden olabilecek herşeye kapıldım.
Zihnimdeki perdenin ardından da bakmadım bugün hayata.
Onun bana kurduğu farkındalık tuzağına düşmeden düşündüm, sadece.

İsimsiz ve kategorisizdi herşey.
Bugün küçük bir çocuk gibi, zihnimdeki yargılar yerine duyularımı kullandım.

Bugün, herşeyi ilk defa gördüm, herşeyi ilk defa kokladım.
Herşeye ilk defa dokundum.

Meğer herşey, hiçliğin içinde gizliymiş bugün anladım.

8 Ocak 2010
Haşim ARIKAN


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder