Bir deniz kenarındayım. Uzun süredir devam eden yoğun tempodan dolayı yorgunum ve artık ruhum ve bedenimi buluşturup, biraz olsun soluklanmak, kendimle başbaşa kalmak istiyorum. Son dönemde yaşadığım bu yoğunluğun ve hayatın üzerine düşünüyorum. Ama gözümü, sanki benim de hayat hakkında söylemek istediklerim var diye çırpınan denizden, bir türlü alamıyorum.Deniz bugün biraz hırçın ve dalgalı. Dalgalar büyük bir şiddetle kayalıklara çarpıp yavaşça geri çekiliyor, sonra çok daha kuvvetli bir şekilde tekrar geri dönüyor. Sağ tarafımdaki o heybetli sarp kayalığın, dalgaların ona her çarpışında çıkardığı, o isyankar uğultusunu dinliyorum. Sol tarafımdaki o gösterişsiz küçük kayalığın bu hırçın dalgalar karşısındaki sükunetine ise hayran oluyorum. Deniz bu, sağı solu pek belli olmuyor. Ne kimseye bugün nasıl olmamı istersin diye soruyor. Ne de kimsenin ona müdahale etmesine izin veriyor. Ne sürekli sakin kalabiliyor, ne de sürekli hırçın ve dalgalı. Bugün kayalıkları döven bu dalgalar, yarın sanki yaptıklarından pişman olup kayalıklara sevgiyle yanaşmaya, onları sarıp sarmalamaya çalışıyor. Onlar sürekli bu dalgalara isyan etseler de, aslında bu dalgalar yıllar içinde onları şekillendiriyor. Birbirinden farklılaştırıyor, onları özgünleştiriyor.Gözüm, açıklarda birer kelebek gibi dolaşan yelkenlilere takılıyor. Rüzgar hepsi için aynı yönden, aynı şiddette esiyor ama kimi sağ tarafa doğru yol alırken, kimi sol tarafa gidiyor. Herkes onların hangi yöne doğru gideceklerini esen rüzgarın belirlediği yanılgısına düşse de, sanırım bunu asla esen rüzgar değil, her zaman onların yelkenleri belirliyor. Bir kısmı kıyıdan uzaklaşmaya bir türlü cesaret edemiyor, hep kıyılarda dolanıyor. Bir kısmı ise korkusuzca kıyıdan uzaklaşıp açık denizlere yelken açıyor. Okyanusları keşfediyor.Güneş denizin ardına düşüyor ve gözden kayboluyor. Hava yavaş yavaş kararmaya başlıyor. Bakışlarım tekrar kayalıklara dönüş yapıyor. Kimisi altında bir bakışta kimsenin göremeyeceği muhteşem mağaralar saklıyor. Kiminin üzerinde ise büyük bir deniz feneri, yaydığı kuvvetli ışıkla, karanlıkta kaybolmak üzere olanlara, yönlerini şaşıranlara doğru yönlerini bulabilmeleri için yardımcı oluyor. İnsan ancak dikkatlice baktığında fark ediyor, asla hiçbiri diğerine benzemiyor. Bu muhteşem denizin kimi zaman hırçınlaşan, kimi zaman sevgiyle sarıp sarmalayan bu dalgaları onları özenle işliyor, farklılaştırıyor ve herbirini eşsiz ve özel yapıyor.Başımı eğip birazda kendime, bunca yıldır yaşamın dalgalarının beni nasıl işlediklerine bakıyorum. Dünya üzerinde yaşamakta olan herkes gibi benim de özel ve tek olduğumu bir kere daha fark ederek, kendime sevgiyle gülümsüyorum. Yeni bitirdiğim bir kağıt gemiye daha, yüreğimden bir tutam sevgi katıp, onu usulca saat 22:00 civarında serin sulara bırakıyorum.
Haşim A.
27 Nisan 2010 Salı
Yağmur Damlasının Yolculuğu ve Sen
Nasıl ki sensiz anlamsızım...
Cama vuran yağmur damlaları gibiyim. Aşağıya doğru yol alıyorum… Ki; bu yol, yolun sonu… Diğer damlalardan farkım olmayacak benim de biliyorum. Onlar gibi yok olup, yalnız, tek başına hiç bir şey ifade etmeyen bir su damlası olacağım… Nasıl ki sensiz anlamsızım... Yolculuğun sonunda sen olsan tüm engellere göğüs gererek ve tüm bu engelleri aşarak koşa koşa gelirdim. Ama ne bu yolun sonu var; ne de bu yolun sonunda sen… Yağmur çok güzel yağıyor. Fakat çok gürültü çıkartıyor yağarken. (Korktuğumu ve huzursuzlandığımı fark ediyorum.) Hâlbuki senin gidişin çok sessiz olmuştu. Belki de hiçbir zaman gelmediğin için gidişini fark edemedim... Sadece gözyaşlarımın sesi vardı ve ellerinin sıcaklığı... Gözyaşlarımı silen ellerinin sıcaklığı... Şu an yanımda olsaydın ve doya doya baksaydım sana. Yanımda olsaydın da hiç konuşmasaydın.(-k) Senin bulunduğun yerde de yağıyor mu yağmur? Şu an sende camdan bakıyor musun? Elin telefona gidip gidip geliyor mu? Söylemek istediklerini söyleyemediğin için kızıyor musun sende kendine benim kızdığım gibi… İsyan ediyor musun sessizliğinin tüm gücü ve sesi ile? Yağmur damlası cama düştü, sen ise kalemime… Hiç dinmesini istemiyorum yağmurun. Yağdıkça yüreğimdeki kirleri akıtıyor çünkü…Hatırlar mısın, kaçamak buluşmalarımızı yaptığımız günlerden biriydi... Kimden ve neden kaçıyorduk bilemiyorum ama hep bir gizlilik vardı buluşmalarımızda. Denizi karşımıza almış, kahvelerimizi yudumlarken yağmaya başlayan yağmurla beraber koşa koşa sığındık bir ağacın altına. Çocuklar gibi durmaksızın gülüyorduk. Gökkuşağı da tam karşımızda tüm güzelliği bizim mutluluğumuza ortaklık ediyordu. Sarılmıştık birbirimize ve çok mutluyduk (Hiç bitmesini istememiştim bu anın) Çok sonra sen anlatmaya başladın. Anlatırken ağlıyordun! Ne yapacağımı bilememiştim o an. Duyduklarım mıydı beni şaşırtan yoksa seni ağlarken görmenin paniğimiydi bilemiyordum ama o gün çok kırılmıştım sana. Senden duymayı ümit ettiğim şeyler bunlar değildi… Ruhumda tamiri mümkün olmayan yaralar açıyordun ama ben yine de senin üzülmene dayanamıyordum. Sen, anlattıkça rahatlıyordun ama ben, seni dinledikçe tükeniyordum.Sen anlattıkça içimden çığlıklar attım. Kulaklarımı kapamak istedim ve “Yeter! Bunları bana anlatma! Ben seni seviyorum! “ demek istedim.. Ama yapamadım... O gün canımı çok acıttın... Ama biliyorum, biliyorum bunu isteyerek yapmadın, nereden bilebilirdin ki sana karşı hissettiklerimi… Sol yanım, kalbim, o gün bugündür kanıyor... Ben yağmurları sevmem (-mezdim) ama bu yağmur aldı götürdü beni. Gözümün önünden neler neler geçiyor bir bilebilsen. Gözlerim eski bir filmi izliyor gibi. Yağmur damlaları hala birbirleriyle yarışırcasına camdan aşağıya hızla iniyor… Acaba bilseler son yolculukları olduğunu yine de yarışırlarmıydı? Ben de bile bile sonu olmayan bu yolculuğa çıkmamışmıydım yağmur damlaları gibi... Bir ümit ile... Belki diyerek... Odayı aralık pencerelerden içeriye giren rüzgarın sesi doldurdu. Bir uğultu var şu an odada. Biliyor musun; başım dönüyor hasretinden… Belki iyi gelir diye kendime bir kahve yaptım. İyi gelmedi... Gökyüzünde bulutlar kavga ediyor… Sesleri bana kadar geliyor… Sende aynı sesi duyuyor musun? Ürperiyor vücudum. Belli belirsiz titriyorum. Bütün camları sıkı sıkı kapadım, perdeleri örttüm. Üzerime kalın bir şeyler aldım; ama hala üşüyorum…Çaresiz kaldığımda, mutsuz olduğumda, unutmak istediğimde, kendimden dahi kaçmak istediğimde ve en önemlisi her şeyi yok saymak istediğim zamanlarda yaptığım gibi uykuya sığınmak istiyorum… Yatağıma girmek, yorganı boynuma kadar çekip, tam karşımda duran resmine boş gözlerle saatlerce bakmak istiyorum… Resmine bakarak hasret gideriyorum… Resmindeki gibi hep gülen gözlerini görüyorum… Resmindeki gibi uzun, dalgalı ve ak düşmüş saçlarının uçuşmasını seyrediyorum. Ve doyamıyorum… Ben seni unutamıyorum! Bir kitapta okumuştum, şöyle diyordu; “Birazdan yağmur yağacak, dışarı çık ve elinden geldiği kadar çok yağmur damlası yakalamaya çalış. Yakalayabildiklerin senin bana olan sevgin; kaçırdıkların da benim sana olan sevgim olsun...” “Haksızlık bu!” demeni ne kadar çok isterdim bu cümlenin üzerine... Ben seni yakalayamadıklarım kadar seviyorum bebeğim... Hala seviyorum seni...Ama hangi seni?
Alıntıdır
Cama vuran yağmur damlaları gibiyim. Aşağıya doğru yol alıyorum… Ki; bu yol, yolun sonu… Diğer damlalardan farkım olmayacak benim de biliyorum. Onlar gibi yok olup, yalnız, tek başına hiç bir şey ifade etmeyen bir su damlası olacağım… Nasıl ki sensiz anlamsızım... Yolculuğun sonunda sen olsan tüm engellere göğüs gererek ve tüm bu engelleri aşarak koşa koşa gelirdim. Ama ne bu yolun sonu var; ne de bu yolun sonunda sen… Yağmur çok güzel yağıyor. Fakat çok gürültü çıkartıyor yağarken. (Korktuğumu ve huzursuzlandığımı fark ediyorum.) Hâlbuki senin gidişin çok sessiz olmuştu. Belki de hiçbir zaman gelmediğin için gidişini fark edemedim... Sadece gözyaşlarımın sesi vardı ve ellerinin sıcaklığı... Gözyaşlarımı silen ellerinin sıcaklığı... Şu an yanımda olsaydın ve doya doya baksaydım sana. Yanımda olsaydın da hiç konuşmasaydın.(-k) Senin bulunduğun yerde de yağıyor mu yağmur? Şu an sende camdan bakıyor musun? Elin telefona gidip gidip geliyor mu? Söylemek istediklerini söyleyemediğin için kızıyor musun sende kendine benim kızdığım gibi… İsyan ediyor musun sessizliğinin tüm gücü ve sesi ile? Yağmur damlası cama düştü, sen ise kalemime… Hiç dinmesini istemiyorum yağmurun. Yağdıkça yüreğimdeki kirleri akıtıyor çünkü…Hatırlar mısın, kaçamak buluşmalarımızı yaptığımız günlerden biriydi... Kimden ve neden kaçıyorduk bilemiyorum ama hep bir gizlilik vardı buluşmalarımızda. Denizi karşımıza almış, kahvelerimizi yudumlarken yağmaya başlayan yağmurla beraber koşa koşa sığındık bir ağacın altına. Çocuklar gibi durmaksızın gülüyorduk. Gökkuşağı da tam karşımızda tüm güzelliği bizim mutluluğumuza ortaklık ediyordu. Sarılmıştık birbirimize ve çok mutluyduk (Hiç bitmesini istememiştim bu anın) Çok sonra sen anlatmaya başladın. Anlatırken ağlıyordun! Ne yapacağımı bilememiştim o an. Duyduklarım mıydı beni şaşırtan yoksa seni ağlarken görmenin paniğimiydi bilemiyordum ama o gün çok kırılmıştım sana. Senden duymayı ümit ettiğim şeyler bunlar değildi… Ruhumda tamiri mümkün olmayan yaralar açıyordun ama ben yine de senin üzülmene dayanamıyordum. Sen, anlattıkça rahatlıyordun ama ben, seni dinledikçe tükeniyordum.Sen anlattıkça içimden çığlıklar attım. Kulaklarımı kapamak istedim ve “Yeter! Bunları bana anlatma! Ben seni seviyorum! “ demek istedim.. Ama yapamadım... O gün canımı çok acıttın... Ama biliyorum, biliyorum bunu isteyerek yapmadın, nereden bilebilirdin ki sana karşı hissettiklerimi… Sol yanım, kalbim, o gün bugündür kanıyor... Ben yağmurları sevmem (-mezdim) ama bu yağmur aldı götürdü beni. Gözümün önünden neler neler geçiyor bir bilebilsen. Gözlerim eski bir filmi izliyor gibi. Yağmur damlaları hala birbirleriyle yarışırcasına camdan aşağıya hızla iniyor… Acaba bilseler son yolculukları olduğunu yine de yarışırlarmıydı? Ben de bile bile sonu olmayan bu yolculuğa çıkmamışmıydım yağmur damlaları gibi... Bir ümit ile... Belki diyerek... Odayı aralık pencerelerden içeriye giren rüzgarın sesi doldurdu. Bir uğultu var şu an odada. Biliyor musun; başım dönüyor hasretinden… Belki iyi gelir diye kendime bir kahve yaptım. İyi gelmedi... Gökyüzünde bulutlar kavga ediyor… Sesleri bana kadar geliyor… Sende aynı sesi duyuyor musun? Ürperiyor vücudum. Belli belirsiz titriyorum. Bütün camları sıkı sıkı kapadım, perdeleri örttüm. Üzerime kalın bir şeyler aldım; ama hala üşüyorum…Çaresiz kaldığımda, mutsuz olduğumda, unutmak istediğimde, kendimden dahi kaçmak istediğimde ve en önemlisi her şeyi yok saymak istediğim zamanlarda yaptığım gibi uykuya sığınmak istiyorum… Yatağıma girmek, yorganı boynuma kadar çekip, tam karşımda duran resmine boş gözlerle saatlerce bakmak istiyorum… Resmine bakarak hasret gideriyorum… Resmindeki gibi hep gülen gözlerini görüyorum… Resmindeki gibi uzun, dalgalı ve ak düşmüş saçlarının uçuşmasını seyrediyorum. Ve doyamıyorum… Ben seni unutamıyorum! Bir kitapta okumuştum, şöyle diyordu; “Birazdan yağmur yağacak, dışarı çık ve elinden geldiği kadar çok yağmur damlası yakalamaya çalış. Yakalayabildiklerin senin bana olan sevgin; kaçırdıkların da benim sana olan sevgim olsun...” “Haksızlık bu!” demeni ne kadar çok isterdim bu cümlenin üzerine... Ben seni yakalayamadıklarım kadar seviyorum bebeğim... Hala seviyorum seni...Ama hangi seni?
Alıntıdır
25 Nisan 2010 Pazar
O Kadın
Baharla birlikte insanın üstüne çöken bir yorgunluk ve halsizliğin sonunda eve kapanıp uzun zamandır izlemeyi ertelediğim filmleri izliyorum şu ara..:)
Bugün "O Kadın" filmi geldi elime, muzikal bir film.. Müziklerini Sezen Aksu'nun seslendirdiği bir film ve tabi ki Sezen Aksu parçaları...
Aralardaki konuşmalardan kısmını not ettim okumak hoşuma gitti ve paylaşmak istedim.
film ve filmin müzikleriyle bir butun olmuş adeta..
Aşk ve Seçim belki de insanın kararsızlıkları...
---------****************************------------*************************
neden niye neye bu özlem yeşimin aklı bi zamanlar nerdeydii şimdi nerde?
soru yok cevap yok sadece tesadüfler var
yol ikiye ayrılıyordu seçim yapması lazmdı neye evet neye hayır...
hiç kimsee küçük bi detay kıskançlık aşkın doğasaında var..
--ne çok soru var aklımda..cevaplarını bulamamaktan yoruldum!
neden karısık hersey bu kadar
işte bu çocukça dram pek çok kadının aşkını silebilir aslında pek çok cevap
vardır.ama kadın cevabı bilmiyormuş gibi davranmayı sever.böylece soruları
yok eder...
--bu aslında isyan gibi geliyor
isyan gibi gorunuyor ama aslında değil kaçış demek daha doğru olur
yesim gitmeyi aklına koymuştur bi kere gitmek isteyen birini yanında tutmak
için çok sey yapabilirsin ama bir tek sey haric
--gitmek için nedenlerini????????????????
hapsoldugu bu kafesten kurtulmaya çalışırken kafesi
daha fazla suslemenin ne anlamı olabilir
-- altın kafeste gibi hissediyordu bi adamın yanında mutlu olmayan kadın
neden başka adam bi adamin yanında araasınki eğer gerçekten kafesten kurtulmak
istiyorsa ve özgürlüğü bulmaya gidiyorsa neden öbür adamın yanına gidiyoor
çünkü aşk en yüksek özgürlük biçimidir aşk rastgeele yaşamayı sona erdirir
yaşamaya başlarsın
*****************AŞK İÇİN ÖLMELİ AŞK OZAMAN AŞK...
bu seçiminde kadın kendini gayet özgür hissediyordu isterse başka
turlu hareket ederbiliri tum olacakların onune gecebilirdi
ama yıkılma anının yaklaştığı suanda içi acıyarak kabul etmek zorundaydı
--seçmek ve secmenın sonuçlarına katlanmak
secimler zordur düzene oldugu gibi sürmekse imkansızdır herkes içinde
bulundugu durumu tanı guven dolu ortam sursun gitsin der ama
--birgun biri gelir
vve düzen sınanır
sürekli sınanır ilişkiler
****************yada balkona çıkk bağır bağırabildiğin kadar
zehiri dısarı atmadan yurek yıkanmıyor...
bazen bazende o biri sen olabilirsin...
*****************ben bu yuzden hiçkimseden gitmem gidemem unutamam aci tatlı...
bazen daha fazladır hersey her yeni biri geldiğinde bir başlangıctan söz
edilemez bazen her başlangıc eskiye dönüştür...
*****************hayatt bitiyor bi gun ayrılıktaan kaçınmıyorr.
düzen bozulmaya başlar ama kendini korunmıcağı
anlamına gelmezz zaaflarını fısıldar..
"tutunmak için bir kola kucak açıcak kibirsiz bi yurege ihtiyacım vaar
kendisini korucak otoriteyi arar..
soruyaa gerek yok cevabı da dil yetersiz kalır yetmezzz hissleri anlatmaya...
-------------************----------------------------*******************
Bugün "O Kadın" filmi geldi elime, muzikal bir film.. Müziklerini Sezen Aksu'nun seslendirdiği bir film ve tabi ki Sezen Aksu parçaları...
Aralardaki konuşmalardan kısmını not ettim okumak hoşuma gitti ve paylaşmak istedim.
film ve filmin müzikleriyle bir butun olmuş adeta..
Aşk ve Seçim belki de insanın kararsızlıkları...
---------****************************------------*************************
neden niye neye bu özlem yeşimin aklı bi zamanlar nerdeydii şimdi nerde?
soru yok cevap yok sadece tesadüfler var
yol ikiye ayrılıyordu seçim yapması lazmdı neye evet neye hayır...
hiç kimsee küçük bi detay kıskançlık aşkın doğasaında var..
--ne çok soru var aklımda..cevaplarını bulamamaktan yoruldum!
neden karısık hersey bu kadar
işte bu çocukça dram pek çok kadının aşkını silebilir aslında pek çok cevap
vardır.ama kadın cevabı bilmiyormuş gibi davranmayı sever.böylece soruları
yok eder...
--bu aslında isyan gibi geliyor
isyan gibi gorunuyor ama aslında değil kaçış demek daha doğru olur
yesim gitmeyi aklına koymuştur bi kere gitmek isteyen birini yanında tutmak
için çok sey yapabilirsin ama bir tek sey haric
--gitmek için nedenlerini????????????????
hapsoldugu bu kafesten kurtulmaya çalışırken kafesi
daha fazla suslemenin ne anlamı olabilir
-- altın kafeste gibi hissediyordu bi adamın yanında mutlu olmayan kadın
neden başka adam bi adamin yanında araasınki eğer gerçekten kafesten kurtulmak
istiyorsa ve özgürlüğü bulmaya gidiyorsa neden öbür adamın yanına gidiyoor
çünkü aşk en yüksek özgürlük biçimidir aşk rastgeele yaşamayı sona erdirir
yaşamaya başlarsın
*****************AŞK İÇİN ÖLMELİ AŞK OZAMAN AŞK...
bu seçiminde kadın kendini gayet özgür hissediyordu isterse başka
turlu hareket ederbiliri tum olacakların onune gecebilirdi
ama yıkılma anının yaklaştığı suanda içi acıyarak kabul etmek zorundaydı
--seçmek ve secmenın sonuçlarına katlanmak
secimler zordur düzene oldugu gibi sürmekse imkansızdır herkes içinde
bulundugu durumu tanı guven dolu ortam sursun gitsin der ama
--birgun biri gelir
vve düzen sınanır
sürekli sınanır ilişkiler
****************yada balkona çıkk bağır bağırabildiğin kadar
zehiri dısarı atmadan yurek yıkanmıyor...
bazen bazende o biri sen olabilirsin...
*****************ben bu yuzden hiçkimseden gitmem gidemem unutamam aci tatlı...
bazen daha fazladır hersey her yeni biri geldiğinde bir başlangıctan söz
edilemez bazen her başlangıc eskiye dönüştür...
*****************hayatt bitiyor bi gun ayrılıktaan kaçınmıyorr.
düzen bozulmaya başlar ama kendini korunmıcağı
anlamına gelmezz zaaflarını fısıldar..
"tutunmak için bir kola kucak açıcak kibirsiz bi yurege ihtiyacım vaar
kendisini korucak otoriteyi arar..
soruyaa gerek yok cevabı da dil yetersiz kalır yetmezzz hissleri anlatmaya...
-------------************----------------------------*******************
23 Nisan 2010 Cuma
Bilgisayarınızda neden con adında klasör açamıyorsunuz???
CONTORIUM = CON+TORYUM Sİmgesi con, atom numarası 90, kütle numarası 367,4! bu rekor bir radyoaktivite! Dünyada sadece istanbul boğazının diplerinde bulunduğu tespit edildi! Bu elementten son yıllarda enerji üretiminde, özellikle roket yakıtlarında had safhada faydalanılıyor. Bilgisayar devrelerinde minimum miktarda kullanılınca bile bilgisayarın fişe takılmadan yıllarca çalışabildiği tescillendi!! Üstelik de alternatifleri içinde en ucuza mal edilen bir ELEMENT. Kaynakwh: bilgisayarınıza con adında klasör açamıyorsunuz!peki ama neden? Bugün ABD, AB, bilimum Asya ülkeleri, Avustralya, Antartika ve Afrika contorium mineralinin peşinde! Türkiye'de Tahmin edilen rezerv ne kadar? 127.000 ton! Değeri ne kadar? 23 trilyon dolar! Toplam borcumuz ne kadar? 280 milyar dolar! Türkiye aslında çok zengin bir fakir ülke! Pekiii Batılı ülkeler tarafından içimize sokulan basınının adamları ne diyor biliyor musunuz geçenlerde? 'Türkiye Türklere bırakılamayacak kadar zengin bir ülkedir' Tehlikenin farkındamısınız!!!! Peki batı bu madenlere ulaşmak için ne tipte bizans oyunları yapıyor?? Sadece istanbul boğazı ve haliçte bulunan bu mineralini ele geçirmek için başta bedavaya haliçi temizleme önerisinde bulundular! Şimdiyse durmadan boğazdan yalı alıyorlar. Satın alınan yalılara hiçbir TÜRK'ün girememesi ve bu yalılarda tuhaf araştırmalar yapılması sizce tesadüf mü? Dubai Kuleleri Gerçeği: Peki merak ettiniz mi, neden Dubaililer (yani aslında perde arkasındaki Amerikalılar) birden bire İstanbul'a bu kadar yüksek yapılar inşa etmeye heveslendiler ve milyarlarca doları bize (yani bu işe) yatırmaya karar verdiler… İki kıtanın birleşim yerindeki farklı tektonik yapı acaba hangi elementin benzersiz ve mükemmel oluşum şartlarına ev sahipliği yapıyor? Peki başka ne şekilde, yabancı bir ülkenin en büyük şehrinin ortasında, hiç engellenmeden (hatta alkışlanarak) yerin yüzlerce metre altında jeolojik araştırmalar yapabilirsiniz?..... Lütfen bu yazılı metni tüm tanıdıklarınıza iletin ve ülkemizden toprak satın almak isteyen yabancılara ve güya turistik gezi amaçlı boğazı gezen ecnebilere şunu söyleyin: 'You will never have our mineral of contorium! We are aware of the danger!' (asla mineralimize sahip olamayacaksınız, tehlikenin farkındayız.) ARKADAŞLAR, VATANDAŞLAR; CONTORIUM İSİMLİ DOSYA AÇILAMAMASININ SEBEBİNİN 'console'UN KISALTMASI OLDUĞUNA DAİR MOSSAD VE CİA GÜDÜMLÜ AÇIKLAMALAR VAR. FAKAT ŞU NOKTAYA DİKKATİNİZİ ÇEKİYORUM. TÜRKİYE'DE CONTORİUM'UN ADI İLK OLARAK 93 YILINDA GEÇTİ. KONU İLE İLGİLİ OLARAK AÇIKLAMA YAPMAK İSTEYEN BİLİM DÜNYASINDAN İNSANLAR SUSTURULDU. O SENE BOĞAZ YALILARINA YABANCI BANKALAR VE ARAP ŞEYHLERİ NORMALİN ÜSTÜNDE BİR İLGİ GÖSTERDİLER. BİR SENE SONRA ÇIKAN WİNDOWS 95 İŞLETİM SİSTEMİNDE CON İSİMLİ KLASÖR AÇILAMADIĞI GİBİ CONTORİUM'UN İZOTOPLARI OLAN COM1 VE COM2 DE İSİM OLARAK AÇILAMIYORDU. SİZCE GÜYA İŞLETİM SİSTEMİYLE ALAKALI OLAN BU KISALTMALARIN DOSYA KLASÖR İSMİ BİLE OLAMAMASI BİR TESADÜF MÜYDÜ? ELBETTE HAYIR. TABİİ Kİ DE CONTORİUM MİNERALİ AMERİKAN WİNDOWS İŞLETİM SİSTEMİNDEN DAHA DA ESKİ BİR TARİHE SAHİPTİ. TARİHTE DAHA DA ESKİYE GİDİNCE PERİYODİK CETVELİN KURUCUSU DİMİTRİ MENDELEYEV'İN 90 NUMARALI YERİ BOŞ BIRAKMASI İÇİN RUS HÜKÜMETİNCE BASKI GÖRDÜĞÜ FAKAT ONUN ANCAK GÜNÜMÜZDE SEBEBİ ANLAŞILABİLEN BİR CİNLİKLE ORAYA 'TORYUM'U YERLEŞTİRİP(ATOM NUMARASI ONUN DA 90) İLERİDE BU ELEMENTLE İLGİLİ ARAŞTIRMA YAPILABİLMESİ İÇİN GELECEĞE IŞIK TUTTUĞUNU GÖRÜYORUZ. NEDEN? İŞTE SEBEP: TORYUM: Atom numarası 90, atom ağırlığı yaklaşık 232 olan, 112,6 yoğunluğunda, 1700 °C de eriyen, kurşun renginde, havada bozulmaz, atom enerjisi kaynağı olarak kullanılan radyoaktif bir element. Kısaltması Th. Türkiye'de Manisa-Gördes'te çıkarılır. ŞİMDİ TÜRKİYE HARİTASINI PERİYODİK CETVEL GİBİ DÜŞÜNÜP MANİSA-GÖRDES'TEN KUZEYE 364,7(CONTORİUM'UN KÜTLE NUMARASI) KM GİDİNCE NEREYE GİDİYORUZ? CEVAP BELLİ: İSTANBUL BOĞAZI!! (PERİYODİK CETVELDE DE AYNI GRUP İÇERİSİNDE KUZEY YÖNÜNE GİDİLİNCE KİMYASAL ÖZELLİKLER DEĞİŞMEZ) DİMİTRİ MENDELEYEV UĞRADIĞI ESRARENGİZ BASKIYI BİR DEHA ÖRNEĞİ SERGİLEYEREK SAVUŞTURMUŞTUR. PEKİ CONTORİUM TEKRARDAN MEDYADA DUYULMAYA BAŞLADIKTAN VE CONTORİUM MİNERALİNİN İŞLENMESİ AMAÇLI NÜKLEER REAKTÖRLERİN KURULMASINA İZİN ÇIKTINTAN SONRA TRİLYON DOLARLIK ARAP ŞEYHİNİN ÜLKEMİZİ ZİYARET EDİP YALILARA TALİP OLMASINA NE DİYORSUNUZ? SEBEP SİZCE DE PETROLÜN PABUCUNU DAMA ATACAK OLAN VE BÖYLECE ARAP ŞEYHİNİN ZENGİLİĞİNİ BİTİRECEK OLAN CONTORİUM'A ULAŞMAK DEĞİL MİYDİ?
22 Nisan 2010 Perşembe
Sana Büyük Bir Sır Söyleyeceğim
Zaman sensin
Zaman kadındır ister ki hep okşansın
Zaman kadındır ister ki hep okşansın
Diz çökülsün hep
Dökülmesi gereken bir giysi gibi ayaklarına.
Bir taranmış
Bir upuzun saç gibi zaman
Soluğun buğulandırıp sildiğin ayna gibi.
Zaman sensin, uyuyan sen
Şafakta ben uykusuz seni beklerken
Sensin gırtlağıma dalan, bir bıçak gibi...
Ah bu söyleyemediğim işkencesi hiç geçmeyen zamanın
Bu mavi çanaklarda kan gibi
Durdurulmuş zamanın işkencesi
Ah bu daha beter işkence hiç mi hiç giderilmemiş istekten
Bu göz susuzluğundan sen yürürken odada
Bense bilirim büyüyü bozmamak gerektiğini
Daha beter seni kaçak
Seni yabancı bilmekten
Aklın ayrı bir yerde gönlün ayrı bir yüzyılda kalmaktan
Tanrım ne ağırdır sözcükler
Asıl demek istediğim bu.
Hazzın ötesinde sevgim
Hiç bir zararın erişemeyeceği yerde bugün
Sevgim
Sen ki benim saat-şakağımda vurursun
Boğulurum soluk alıp vermesen
Tenimde bir duraksar ve yerleşir adımın.
......
Sana büyük bir sır söyleyeceğim
Korkuyorum senden
Korkuyorum yanın sıra gidenden pencerelere doğru akşam üzeri
El kol oynatışından söylenmeyen sözlerden
Korkuyorum hızlı ve yavaş zamandan
Korkuyorum senden.
Sana büyük bir sır söyleyeceğim
Kapat kapıları
Ölmek daha kolaydır sevmekten
Bundandır işte benim yaşamaya katlanmam
Sevgilim.
** Bir başka dilde aşk filminde geçen şiir:)
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
